‘ಸಿಖ್’ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ? ಇಲ್ಲಿದೆ ಮಾಹಿತಿ |Cremation Process in Sikh Community

ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು “ಕೊನೆಯ ಅರ್ದಾಸ್” ಎಂದು ಕೂಡ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಸಿಖ್ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ.ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಸಾವನ್ನು ಆತ್ಮವು ದೈವಿಕತೆಯೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಇದನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಯಾಣವೆಂದು ನೋಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ದೇಹಕ್ಕೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಸಿಖ್ ಧರ್ಮವನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುವ ಕೆಲವು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳಿವೆ. ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಶವಸಂಸ್ಕಾರವು ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಧಾರ್ಮಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಸಿಖ್ ಜೀವನ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಯಾರಾದರೂ ಸತ್ತಾಗ, ಕುಟುಂಬಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಗತ್ (ಸಿಖ್ ಸಮುದಾಯ) ಒಟ್ಟುಗೂಡುತ್ತವೆ. ಅಗಲಿದ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗಲಿ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸಾಂತ್ವನ ಸಿಗಲಿ ಎಂದು ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್ ಮುಂದೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಸಲ್ಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರ ನಂತರ, ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಂತೆ, ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಮೃತ ದೇಹವನ್ನು ಸುಡುವ ಸಂಪ್ರದಾಯವಿದೆ. ಇದನ್ನು ಅಗ್ನಿ ವಿಧಿಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ದೇಹವನ್ನು ಮೊದಲು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಅವರನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛವಾದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕೇಸರಿ ಬಣ್ಣದ ಪೇಟವನ್ನು ತಲೆಗೆ ಕಟ್ಟಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮಹಿಳೆಯರ ತಲೆಯನ್ನು ಸಾರ್ಡಿನ್ ನಿಂದ ಮುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಕೂದಲು, ಬಾಚಣಿಗೆ, ಕಡಾ, ಕಚರಾ ಮತ್ತು ಕಿರ್ಪಾನ್ ಅನ್ನು ದೇಹದೊಂದಿಗೆ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ 5 ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಐದು ಕಾಕರ್ಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಗತ್ಯ ವಿಷಯಗಳಾಗಿವೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ದೇಹದೊಂದಿಗೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಂಪ್ರದಾಯವಿದೆ.

ಇತರ ಧರ್ಮಗಳಿಂದ ಭಿನ್ನತೆಗಳು

ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವನ್ನು ಹೋಲುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಮಹಿಳೆಯರ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಮಹಿಳೆಯರು ಸಹ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಬಹುದು. ಶವವನ್ನು ಅವರ ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರು ಶವಾಗಾರಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತಾರೆ. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಜನರು ರಾಮನ ಹೆಸರಿನ ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ ಆರತಿಯನ್ನು ಸ್ಮಶಾನಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವಂತೆಯೇ, ಸಿಖ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ, ಕುಟುಂಬವು ವಾಹೇಗುರು ಹೆಸರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಆರತಿಯನ್ನು ಸ್ಮಶಾನಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ.

ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ನಂತರ ಶಬಾದ್-ಕೀರ್ತನೆಯನ್ನು ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ನೀಡಲು ಮತ್ತು ದೇವರ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಲು ಇದನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆಯ ನಂತರ, ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್ ಅನ್ನು 3, 7 ಅಥವಾ 10 ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಪಠಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದನ್ನು ಸಹಜ್ ಪಥ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರ ನಂತರ ಅರ್ದಾಸ್ ಮತ್ತು ಕರಾಹ್ ಪ್ರಸಾದ (ಪವಿತ್ರ ಆಹಾರ) ವಿತರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು “ಭೋಗ” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.