ಬಾಂಬೆ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಮಹತ್ವದ ತೀರ್ಪೊಂದನ್ನು ನೀಡಿದ್ದು, 1954ರ ವಿಶೇಷ ವಿವಾಹ ಕಾಯ್ದೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ನೋಂದಾಯಿಸಲಾದ ಮದುವೆಗಳು ಕೇವಲ 30 ದಿನಗಳ ವಾಸದ ನಿಯಮವನ್ನು ಪಾಲಿಸಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಅಸಿಂಧು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದೆ.
ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಗಳಾದ ಗಿರೀಶ್ ಕುಲಕರ್ಣಿ ಮತ್ತು ಅದ್ವೈತ್ ಸೇಥ್ನಾ ಅವರ ವಿಭಾಗೀಯ ಪೀಠ ಈ ಮಹತ್ವದ ತೀರ್ಪು ನೀಡಿದೆ.
ವಿಶೇಷ ವಿವಾಹ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ ಮದುವೆ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ ನೀಡಿದ ಬಳಿಕ, ಅದನ್ನು ಸಮರ್ಥ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ರದ್ದುಪಡಿಸುವವರೆಗೂ ಅದು ಮದುವೆಯ ಕಾನೂನುಬದ್ಧತೆಗೆ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಸಾಕ್ಷ್ಯವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಹೇಳಿದೆ.
“ಮದುವೆಯ ಪಕ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು 30 ದಿನಗಳ ಕಾಲ ನಿರಂತರವಾಗಿ ವಾಸಿಸದಿದ್ದರೆ, ಅದರಿಂದ ಮದುವೆಯ ಪಾವಿತ್ರ್ಯತೆಗೆ ಧಕ್ಕೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮದುವೆಗಳ ರಿಜಿಸ್ಟ್ರಾರ್ ನೀಡಿದ ಮದುವೆ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರವನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ” ಎಂದು ನ್ಯಾಯಪೀಠ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದೆ. “ಇಂತಹ ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಲೋಪಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಮದುವೆಯನ್ನು ಅಸಿಂಧು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ” ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಹೇಳಿದೆ.
ಮದುವೆಯನ್ನು ಅಸಿಂಧು ಎಂದು ಘೋಷಿಸಬಹುದಾದ ಷರತ್ತುಗಳನ್ನು ಕಾಯ್ದೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 24ರಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಗಮನಿಸಿದೆ. “ವಿಶೇಷ ವಿವಾಹ ಕಾಯ್ದೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ ನೀಡಿದ ನಂತರ, ಅದನ್ನು ಸೂಕ್ತ ಪ್ರಾಧಿಕಾರ ಅಥವಾ ಕಾನೂನು ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ರದ್ದುಪಡಿಸುವವರೆಗೂ ಅದು ಮದುವೆಯ ಕಾನೂನುಬದ್ಧತೆಗೆ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಸಾಕ್ಷ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಮದುವೆ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಲು ಅಥವಾ ಜಾರಿಗೊಳಿಸದಿರಲು ಕಾನೂನು ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಪ್ರಾಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ” ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ತೀರ್ಪು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.
ಜರ್ಮನ್ ರಾಯಭಾರಿ ಕಚೇರಿಯು ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬರ ವೀಸಾ ಅರ್ಜಿಯನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ್ದನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದ ಅರ್ಜಿಯ ವಿಚಾರಣೆ ವೇಳೆ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಈ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದೆ. ರಾಯಭಾರಿ ಕಚೇರಿಯು 2023ರ ನವೆಂಬರ್ 23ರಂದು ನಡೆದ ಆಕೆಯ ಮದುವೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ನಿರಾಕರಿಸಿತ್ತು. ವಿಶೇಷ ವಿವಾಹ ಕಾಯ್ದೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 5ರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ 30 ದಿನಗಳ ವಾಸದ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ದಂಪತಿಗಳು ಪಾಲಿಸಿಲ್ಲ ಎಂಬ ವಾದದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ತಿರಸ್ಕಾರ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು.
ಮದುವೆ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ ನೀಡಿದ ನಂತರ, ಮದುವೆ ಅಧಿಕಾರಿಯು ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರವನ್ನು ರಿಜಿಸ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಕಡ್ಡಾಯಗೊಳಿಸುವ ಕಾಯ್ದೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 13ನ್ನು ನ್ಯಾಯಪೀಠ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದೆ. ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಕ್ಕೆ ಪಕ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ಮೂವರು ಸಾಕ್ಷಿಗಳು ಸಹಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಅದು ಹೇಳಿದೆ.
Loading ...