ಊಟದ ನಂತರ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿನ ಹೆಚ್ಚಳ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಲ್ಲ; ಹೊಸ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಮಾಹಿತಿ ಬಹಿರಂಗ

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಹಾರ ಸೇವನೆಗಿಂತ ಮುಂಚೆ ಮತ್ತು ಆಹಾರ ಸೇವನೆ ನಂತರ ನಮ್ಮ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಆಹಾರ ಸೇವನೆಗೆ ಮುನ್ನ ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದ ಸಕ್ಕರೆ ಅಂಶ, ಆಹಾರ ಸೇವನೆ ನಂತರ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕೆ ಏರುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಮಧುಮೇಹಿಗಳಲ್ಲಿ ಊಟದ ನಂತರ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಆತಂಕಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದು ದೇಹದ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಗಾಬರಿಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.

ಆದರೆ ಇತ್ತೀಚಿನ ಅಧ್ಯಯನವೊಂದರಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕದ ಸಂಶೋಧಕರ ಪ್ರಕಾರ, ಊಟದ ನಂತರ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟ್‌ಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸಿದ ನಂತರ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿನ ಹೆಚ್ಚಳವು ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಾನಿಕಾರಕವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದು ಇದು ತಪ್ಪು ಗ್ರಹಿಕೆ ಎಂದಿದ್ದಾರೆ.

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಊಟದ ನಂತರ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಹೆಚ್ಚಳ ತೂಕ ಹೆಚ್ಚಾಗಲು ಮತ್ತು ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರತಿರೋಧಕ್ಕೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಈ ಸ್ಥಿತಿಯು ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಸಕ್ಕರೆ ಮಟ್ಟವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ತೊಂದರೆ ಮತ್ತು ಟೈಪ್ 2 ಮಧುಮೇಹದ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಈ ನಂಬಿಕೆಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಲುನೆನ್‌ಫೆಲ್ಡ್-ಟಾನೆನ್‌ಬಾಮ್ ಸಂಶೋಧನಾ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಡಾ. ರವಿ ರೆಟ್ನಾಕರನ್ ನೇತೃತ್ವದ ಸಿನೈ ಹೆಲ್ತ್ ನ ಸಂಶೋಧಕರು, ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಉಲ್ಬಣವು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಆರೋಗ್ಯ ಫಲಿತಾಂಶಗಳ ಸೂಚಕವಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದ್ದಾರೆ. ಈ ವಿಷಯದ ಕುರಿತು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಎಂದು ಅವರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಅಲ್ಪಾವಧಿ ಅಥವಾ ಅಪೂರ್ಣ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಮಾಪನಗಳು, ಸಂಭಾವ್ಯವಾಗಿ ದಾರಿತಪ್ಪಿಸುವ ತೀರ್ಮಾನಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.

“ನಮ್ಮ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಬೊಜ್ಜಿನ ಕಾರ್ಬೋಹೈಡ್ರೇಟ್-ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಡಾ ರೆಟ್ನಾಕರನ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇಕ್ಲಿನಿಕಲ್ ಮೆಡಿಸಿನ್ ಜರ್ನಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಅಧ್ಯಯನವು 306 ಹೊಸ ತಾಯಂದಿರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದೆ. ಈ ವರದಿಯು ಟೈಪ್ 2 ಮಧುಮೇಹದ ಭವಿಷ್ಯದ ಅಪಾಯವನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸಲು ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸುವ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಂಶೋಧನಾ ತಂಡವು ಕರೆಕ್ಟಡ್ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ರೆಸ್ಪಾನ್ಸ್ (CIR) ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿತು. ಇದು ಬೇಸ್‌ಲೈನ್ ರಕ್ತದಲ್ಲಿನ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಸರಿಹೊಂದಿಸುತ್ತದೆ. ಸೊಂಟದ ಸುತ್ತಳತೆ, HDL (ಉತ್ತಮ ಕೊಲೆಸ್ಟರಾಲ್) ಮಟ್ಟಗಳು, ಉರಿಯೂತ ಮತ್ತು ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪ್ರತಿರೋಧದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಕೂಲವಾದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೂ, ಈ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳು ಸುಧಾರಿತ ಬೀಟಾ-ಸೆಲ್ ಕಾರ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿವೆ. ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಉತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಬೀಟಾ ಕೋಶಗಳು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕಾರ್ಯವು ಮಧುಮೇಹದ ಕಡಿಮೆ ಅಪಾಯದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ.

ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ CIR ಮಟ್ಟಗಳು ವರ್ಧಿತ ಬೀಟಾ-ಸೆಲ್ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಮಟ್ಟಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿವೆ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಿಐಆರ್ ಹೊಂದಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಿ-ಡಯಾಬಿಟಿಸ್ ಅಥವಾ ಮಧುಮೇಹದ ಅಪಾಯವನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ಎಂದು ಸಂಶೋಧಕರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

ಈ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ವೈದ್ಯಕೀಯ ವೃತ್ತಿಪರರು ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಲ್ಲಿ ಚಯಾಪಚಯ ಮತ್ತು ತೂಕ ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ಸುಲಿನ್ ಪಾತ್ರದ ಗ್ರಹಿಕೆಯನ್ನು ಮರುರೂಪಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಡಾ.ರೆಟ್ನಾಕರನ್ ಭರವಸೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.